mooi, begrip

Gisteren een prachtig gesprek gehad.
Het onderwerp was vergeven en loslaten.
Vier vrouwen, twee nationaliteiten, drie verschillende denominaties, ziedaar de diversiteit van Lelystad!

We keken bij onszelf naar binnen om te kijken wat vergeven nou eigenlijk inhoudt.
Onze conclusie was dat er verschillende dingen voor nodig zijn.
Een beslissing, een houding, hard werken, en soms afstand.

Soms als andere mensen je pijn doen, of ondanks "sorry" geen verandering laten zien, dan is het werk dat jij moet verrichten een dagelijks terugkerend ding.

Als het gaat om jezelf vergeven is het nog weer anders.
Terugkijkend kun je zo'n fijn oordeel over jezelf hebben.
Dat had ik anders moeten doen, zeg maar, beter.
Maar dat ging toen niet; je weet nu meer dan toen, je bent veranderd.
Wat je nu zou doen, kon je toen nog niet.
Accepteren wie je bent, met alles wat daar bij hoort aan leuke en minder leuke dingen, is dan van cruciaal belang.

Daardoor kwamen we op het begrip "barmhartig" uit.

Er zitten in deze groep twee geweldige vrouwen vanuit een Marokkaanse achtergrond.
Eén dame geboren en getogen Lelystadse, één die hier een jaar of 9 woont en onzeker is over haar Nederlands.
Zij begreep het woord niet helemaal.
Dus vertelde de ander wat het woord in het Arabisch was.
Ik spel het maar even zoals ik het heb gehoord: "rachma".
Dat deed bij mij een lichtje branden.
In het Hebreeuws, dat ik een jaar of 12 terug bestudeerde, betekent dit woord o.a. baarmoeder.
En ook in het Arabisch bleek het woord voor baarmoeder diezelfde stam te hebben...

Aangezien dit een gespreksgroep is om te praten over heftige bevallingen, vielen daar ineens stukjes op hun plaats.
Als je pijn en verdriet, narigheid achter je wilt laten, heb je barmhartigheid nodig, rachma.
Met bijna hetzelfde woord zeg je baarmoeder, waar de moeilijke bevallingen beginnen.

We zochten nog een naam voor onze gespreksgroep.
Die hebben we wel gevonden.
Rachma.