Hilda Wessels: augustus 2023

Elke week rijd ik een dikke 450 kilometer om bij mijn cliënten te komen.

Dat is gemiddeld zo'n 7 uur per week.

Dat is best veel. Gelukkig heb ik een fijne auto zodat ik ook goed zit, enzo.

En ik rijd graag.

Het leukste van deze reistijd is het landschap waar ik doorheen ga...

De afgelopen week heb ik voor jullie foto's gemaakt.

En echt... geniet eens met mij mee?

De week begint bij de rit langs de IJssel. Iedere week weer anders, maar altijd die wijde lucht. Winter en voorjaar zag ik de uiterwaarden vol water, nu zijn ze pasgemaaid en groen. De geur van hooi...

Ik denk aan Marsman... En aan Ida Gerhardt... aan de schilderijen van Jan Voerman. En ben vrij in mijn hoofd. En kan daardoor in vrijheid mijn cliënt ontmoeten.

Ik rijd terug richting onze Vecht, en geniet van de gewassen op het land, de bossen daarachter en in de verte de Lemelerberg.. Ik steek de Regge over en mijn hoofd raakt leeg. Ik vul het weer met ruimte

Op dinsdag mag ik fijn naar Drenthe. Soms door de kleine stad om mijn cliënte af te halen, of na ons gesprek pakketjes met haar weg te brengen voordat zij haar werk gaat doen. Daarna rijd ik over de grote weg rakelings langs natuurgebied Dwingelderveld. Steevast het raampje open want nergens ruikt het zo lekker als daar! Ik geniet van de mooie tuin van mijn cliënte en rijd naar huis. Soms neem ik een kleine omweg door de bossen.

Bij veel cliënten in de buurt weet ik de parkeerplaatsen. Hier wacht ik vaak even tot de goede tijd. In haar tuin zijn mooie vogels. We genoten allebei dit voorjaar tussen admin en gesprekken door van de voerende pimpelmeespapa- en mama

De laatste dag van de week rijd ik aan de andere kant langs de Lemelerberg. Het landschap glooit, en van onze fietstochten weet ik precies waar de scharrelvarkens wonen, waar de Lakenvelder koeien staan.

Ik kom langs de Pluktuin vol met dahlia's, waar ik al een paar keer stopte. Langs de kwekerij, langs het goedkope tankstation, en op de terugweg langs onze mooie oude molen,

Voorbij het Laar

Langs Ekkelenkamp

Over de Vechtbrug

Langs de wijdsheid van het Vechtdal

En ben ik bijna thuis.

De werkweek zit erop.

Nog wat admin, nog een Teamsje, nog een blog, en klaar.

Dit mooie landschap, iedere week.

Van Vecht naar IJssel, door Reestdal en langs Dwingelderveld.

Ik rijd door de seizoenen, geniet van zon en regen, hoge waterstand en maaiende boeren.

De ooievaren, roofvogels, pimpelmeesjes

Bovenal geeft mij dit landschap rust.

Waardoor ik mijn cliënten beter kan ondersteunen, en ze ook kan loslaten.

Elk op hun eigen mooie plekje: van tiny house naar log cabin, grote tuin of klein, eensgezinswoning of nog bij papa en mama.

Ik woon nu twee jaar in Ommen.

Ik werk anderhalf jaar als iQ Coach.

Hier ben ik thuis.

Een aantal van mijn cliënten hebben zomervakantie.

Daarom kan ik, zomaar overdag even op de fiets boodschappen doen.

Ik fiets door het bos naar de boerderijwinkel.

Wat ruik ik toch, denk ik, herfst?!

Ja. Nee. Ik ruik het natgeregende bos.

De volgezogen mossen, de bladeren die op de grond fijn aan het rotten zijn om nieuwe bosgrond te maken.

Ik zie de paddenstoelen groot en dik.

Herfst ruikt zo.

Mijn tuin is volop in de bloei, en wat geniet ik daar toch van.

Maar ook daar.... Ik heb de meegenomen aloë vera uit Italië moeten verpoten naar een pot met gaten: dat arme ding stond te verzuipen. Alle regen zorgt wel voor een tweede bloei: het Zeeuwse knoopje, de salie, ze doen hun best.