wat is dat nou, hoe komt het nou toch dat...

Wat hoor ik het toch veel, en wat denk ik er vaak over na: vragen over hoe dat nou kan en hoe dat nou komt.
Communicatie valt niet mee, als mensen soms zo anders zijn dan jij.

Wat kunnen we ons toch afpeigeren met de vraag waarom dingen gaan zoals ze gaan.
Wat zitten we toch vast in ons eigen kader vaak.

Wat is dat nou, hoe komt het toch?
Waarom nou zo en niet anders?

Ik snap niet dat jij...
Waarom snap je niet dat ik...

Hoe komt het nou dat hij zo doet?
Waarom reageert zij zo?
Heb ik misschien iets fout gedaan?
En ik doe zó mijn best! Eigenlijk ben ik altijd degene die...

Onzekerheden waar je onzeker van wordt.
Je komt er nooit achter zeggen ze dan.

Nou...

Misschien wel wanneer je een paar dingen hebt en kunt.
De wil om je te verdiepen in de ander en meteen ook de gave om dat te doen.
Samen praten; en dat kan alleen wanneer je allebei wilt, en ook kunt praten.
Als iemand dat niet kan of wil, houdt het dan op?

In hoeverre kun je iets van iemand vragen die niet kan?
Of die je niet kan bieden wat jij graag wilt?
In hoeverre mag iemand zichzelf zijn, ook als jij dat maar niks vindt?
Hoever ga je dan in je pogingen om iemand te begrijpen, of tegemoet te komen?

Wat is het geheim?
Loslaten?
Nee zeggen?
Stoppen met proberen?
Waar is de grens van wat jij doet?

Wat kunnen we ons toch afpeigeren met de vraag waarom dingen gaan zoals ze gaan...