blokkades en beslissingen; Blockades en decisions

BLOKKADES EN BESLISSINGEN. Blockades and decisions.

Toen we begin december met QS 14 in museum de Pont in Tilburg waren, kregen we de volgende opdracht.
Fotografeer veel; kies daar één stuk uit wat je afschuwelijk vindt, en één die je prachtig vindt.
Hier is mijn "prachtig".
When we were in museum "De Pont"in Tilburg with our group from Quilting Special, we got the following assignement. Photograph a lot: pick from your pictures a piece you hate and a piece you love. Here's my "love".

Het is landschapskunst; gemaakt door Richard Long uit Bristol. Het heet "Planet circle" en komt uit 1991. Het is gemaakt van Franse kalksteen. Ik vind kalksteen mooi. Misschien was dat het? Misschien ook de uitstraling van het werk; dat wit op die grijze vloer met dat kille industriële sfeertje eromheen (waar ik helemaal geen fan van ben)
Maar hoe dan ook; het trok me.
Dus ik fotografeerde het uit alle hoeken.
This is landscape-art: made by Richard Long from Bristol. Its called: "Planet circle"and its from 1991. It is made from French limestone. I like limestone. Maybe that was it. Maybe it was the atmosphere surrounding the piece: the white on that grey floor; cold and industrial. (which I am no fan of at all)
But however it was; it pulled me in. I was attracted.
So I photographed it from all sides.

Al onderweg naar huis bedacht ik een heleboel dingen die ik kon maken: een soort ketting; een halssierraad van vilten balletjes, van papier-maché... Later bedacht ik met mijn moeder dat ik wel een trui kon tekenen met ingebreide "kiezelstenen" van bv zachtblauw als ondergrond en dan de pas met wit, en een paar tinten grijs inbreien. Dat ga ik wel nog een keer doen.

Maar concreet moesten we er eerst een collage van maken.
Dat werd dit:
Driving home ideas just kept popping in my head: I could make a necklace; from felt balls; from papier-maché... Later when visiting my mom we thought of a beautiful fair isle sweater with "cobblestones" knitted in it. For instance soft blue as a background with white and a couple of greys to knit the cobbles.... I think I will make that sweater later on!

But at first we had to make a collage.
This is what I made:

Ik vond het superleuk om te maken; scheuren, plakken, propjes maken, heerlijk. Dan er met Photoshop van allerlei dingen mee doen. Details, uitsnijden, bedenk het maar. Dat deed ik: de collage op de grond en ik op mijn buik met mijn smarthpone.
Bijvoorbeeld deze foto:
I thought it was superfun to make: tearing up the paper; glueing, making the little balls to look like 3D; just loved it. Then working with Photoshop and do all kinds off things with it. Details, cutting it out, whatever. Thats what I did: with the collage on the floor and me on my belly with my smartphone :-).
This one for instance:

Vervolgens moesten we uit al die foto's er eentje kiezen die we dan op minimaal A3 formaat moesten maken: schilderen, tekenen, quilten, alles was OK.
Ik deed mijn best en dacht; die schaduwen tussen dat papier; de zachte uitstraling van de scheurrandjes, mooi.
Eerst maar eens tekenen op het ondergronddoek.
After that we had to pick one photo and make that bigger; about 12 by 25 inches. Draw, paint, quilt, anything you liked. 
I did the best I could and thought: those shadows between the paperbits.... the softness of the torn paper... beautiful.
First I drew on the backgroundcloth:

Daarna met stofjes aan de gang.
Then I added the fabrics

Man man...wat moeilijk. Ik dacht; eerst de donkerste schaduwen overbrengen, en dan langzamerhand steeds lichter. Ik kreeg het niet voor elkaar en kon geen enkele manier bedenken hoe het dan wel moest.
Ik dacht, laat het maar een dag rusten.
Dus gingen we gezellig een dag uit.
De dag daarna moest ik werken; in de avond ging ik kijken en heb maar even een foto gemaakt. Dan zie je de dingen soms net even anders.
Maar ik werd er zo bedroefd van. Ik voelde me falen; en baalde er vreselijk van. Ik vond de lapjes stom en de kleuren ook; saai, saai saai.
But MAN! That was so hard. I thought: first the darkest shadows on the cloth, then slowly but surely lighter and lighter. I just couldn't get a grip on it. I could not think of any way at all on how to do it.
I thought; just let it rest for a day.
So we went out for a day of fun.
The day after I had to go to work and in the evening I went to look. I took a photo. Sometimes you just see it in a different way.
But it made me so sad. I felt like a failure: I was really annoyed about it. I thought the fabrics were stupid and the colors too: boring, boring, boring.

De volgende avond kreeg ik een ingeving.
Waarom doe ik niet iets heel anders en ga ik weer terug naar mijn 1e idee: het halssierraad. Gecombineerd met dat idee van die trui.
Gecombineerd met mijn passie: ECHTE kleur.
Ik keek in mijn kast, pakte mijn knalgroen geverfde linnen overhemd, nam mijn voorraad restjes van Kaffe Fassett en BAM! Daar was inspiratie. Daar was blijdschap. Allesoverheersend.
En dan krijg je dit.
The next evening I had a brainwave.
Why not do something completely different and go back to my first idea: the necklace.
Combined with the sweateridea.
Combined with my passion: REAL color.
I looked in my closet, picked my dyed brightgreen linen shirt; took my stash of scraps Kaffe Fassett and BAM! Inspiration! Happiness! Overpowering.
And this is the result...

De dag daarna meteen aan het werk; en er volgde nog een heel inspirerende lunch met vriendin Henske die voor haar werk mensen nieuwe ideeën aanbrengt en op creatieve manier mensen met hun handen laat werken om hun hoofd weer vrij te krijgen. https://www.facebook.com/Craftskoffieenklei/

Ik had de volgende vragen:
* hoe ga je om met een blokkade?
* wat vertelt een blokkade je?
* maak ik me er niet met een Jantje van Leiden af door iets wat ik "niet kan" en "niet leuk vind" aan de kant te leggen en vervolgens lekker te gaan spelen?
The day after I went on it right away. A very inspiring lunch with my dear friend Henske followed. Her job is to give people new ideas about life, through creativity; hands channeling your head to be free...https://www.facebook.com/Craftskoffieenklei/

I had the following questions:
* how do you handle a blockade?
* what does a blockade tell you?
* don't I make it too easy for myself by putting aside something "I can't"and "don't like" to just go play?!

We kwamen op de volgende antwoorden:
* ik blijf bang dat ik niet goed genoeg mijn best doe en niet goed genoeg ben
* ik kan beter mijn eigen intuïtie volgen en doen waar ik heel blij van word
* ik ben zeer zorgvuldig met mijn proces bezig en onderzoek goed wat mij blokkeert, waarom, en maak dan vervolgens goede beslissingen.
* die beslissingen passen bij wie ik ben; en daarom word ik er ook zo gelukkig van.
We reached the following answers: 
* I keep being afraid of not trying hard enough and not being good enough.
* I'd better follow my own intuition and do what makes me so happy
* I am very careful in working on my process and am researching carefully what it is that blocks me, why, and make good decisions after considering things.
* those decisions are representative for me: thats why I get so happy

De conclusies:
* mijn werk wijkt af. Ik maak andere keuzes dan anderen doen. Dat komt doordat ik ben wie ik ben
* als ik kies voor wat mij blij maakt en mij raakt worden anderen daar ook blij van of geraakt; en aangezien ik DAT wil met wat ik maak is het verstandig om heel dicht bij mijn intuïtie te blijven.
* WEL blijven onderzoeken waar ik mij kan vernieuwen; WEL blijven onderzoeken of ik zorgvuldig en bewust werk en WEL het proces goed vastleggen.
* en dan op tijd beginnen: blokkades kosten tijd.
The conclusions:
* my work is different than others. I make different choices than others. That's because I am who I am
* if I choose what makes me happy or touches me I make other people happy or touched: and since THAT is what I want with what I make it is a wise thing to do to stay very close to my intuition.
* DO research where I can renew myself. DO research if I work careful and conscious and DO report the process.
* and start in time: blockades cost a lot of time...

En nog mijn idee daarbij: blokkades zijn lastig. En niet leuk. Maar het maakt mij iedere keer helderder wat mijn "handtekening" is in mijn werk. En allemachtig wat is dat supergaaf.
And finally my own idea: blockades are a pain in the b***. And not funny at all. But.. time after time it becomes more clear to what my "autograph" is in my work. And my goodness. That is SO COOL!