gastblog 1 voor de website van het Quiltersgilde!

Blog

Gastblogger Hilda Wessels: Handwerken doe ik al mijn hele leven

Mijn moeder leerde me breien toen ik 8 was, op mijn 12^e breide ik mijn 1^e trui. Ik ben er eigenlijk nooit mee opgehouden. Kant, inbreien (zo noemden we vroeger Fair Isle) hoe moeilijker, hoe leuker. Handwerken zou ik mijn hele leven blijven doen….

Op mijn 18^e verdiende ik bij door voor de Phildarwinkel in Emmen truien te breien, ik kreeg er 50 gulden per trui voor… Dat was fijn!

Naaien met de machine deed ik liever niet. Ik werd er heel ongeduldig van, en naaide veel liever met de hand. Ik versierde kleren vanaf mijn 14^e; schoentjes, wijde witte bloezen, met lint en kraaltjes. Een echte hippie… mijn zus schaamde zich kapot voor me!



Een goeie 6 jaar terug zag ik in Hobby-Time, de gezellige winkel in ons dorp, van die prachtige kerststofjes. En aangezien ik gek van kerst ben, dacht ik, ik ga gezellig patchworkkussentjes naaien.

Bam! Daar sloeg het toe! Het quiltvirus sloeg toe…. Lintjes, belletjes, alles erop en eraan en Hilda was blij…

Niet lang daarna zag ik een bord bij het winkeltje staan waar een beginnerscursus quilten werd aangeboden. Ik ben direct naar binnen gegaan om me op te geven. Er was een les bij met de naaimachine, maar die had ik niet en ik was al helemáál niet van plan om die aan te schaffen ook. Ik was niet gek. Ik bleef gewoon fijn met de hand naaien.

De cursus beviel me supergoed. Ik maakte de sampler, met veel oranje, geel en groen. Fris en leuk. Natuurlijk moest ik erop borduren. En trouwens, voordat de cursus af was, had ik een naaimachine gekocht…

Ik kon niet meer stoppen. Ik las al een tijdje de boeken van Jennifer Chiaverini, dus ik kocht “Sylvia’s bridalsampler” en zocht daar 16 sterren uit. Met 16 geappliceerde blokken (alles met piepkleine festonsteekjes want ik had nog nooit gehoord van vlies-o-fix) en een prachtig middenstuk maakte ik een kerstquilt die ik ieder jaar weer met blijdschap ophang!



Een quilt voor mijn moeder, met veel te veel Ohio-stars was de volgende. Hmm.. Die maak ik NOOIT meer. Ik kan ze niet meer zien. Maar de quilt was mooi en moeder blij.

Ongeveer op dat moment ontdekte ik de stoffen van Kaffe Fassett…. Mijn nieuwe passie: KLEUR!

Ondertussen heb ik een muur vol met stof…. Er zijn in die 6 jaar een hele serie cursussen en workshops geweest, en van het voornemen éérst een quilt af te maken en dan pas een nieuwe te beginnen ben ik maar afgestapt… het hoofd werkt sneller dan de handen… zelfs met de naaimachine been ik de ideeën amper bij.

Ook de muren binnenshuis krijgen steeds meer kleur…



Sinds september 2016 volg ik met buitengewoon veel plezier de cursus Quilten Speciaal 14, en ik leer ongelofelijk veel nieuwe dingen. En natuurlijk krijg je elke maand huiswerk te doen… het versieren van kleren blijf ik daarbij leuk vinden…



Daarover kunnen jullie een volgend blog meer lezen… Ik wilde jullie eerst vertellen hoe mijn liefde, pardon, mijn passie, voor quilten is geboren… Voor wie niet kan wachten: op mijn eigen blog staat al het één en ander om warm te draaien.
http://hildawessels.blogspot.nl/

Tot de volgende keer!

Lieve groet, Hilda

Hoe werkt dat? Hoe het werkt./ How does it work? How it works.

Hoe werkt dat? Hoe het werkt. How does it work? How it works.

Ruim een jaar geleden viel mijn oog op de One Block Wonder Quilts.
Dit is een speciale techniek waarmee je hele leuke resultaten kunt bereiken, en meestal erg verrassend.
Over a year ago my eye fell on the One Block Wonder Quilts.
Its a special technique which brings very nice results, with mostly very surprising effects.
Click on the link below for some pictures.
klik maar even voor wat plaatjes

Ik kocht het boek en ging aan het werk.
Eerst kies je een stof, waarbij je let op de herhaling van de print op de stof.
Ik koos voor Gradi Flora Tomato van Philip Jacobs, één van de stofontwerpers voor het Kaffe Fassett Collective.
I bought the book and started the work.
First you pick a fabric, and you pay attention to de repeat of the print.
I picked Gradi Flora Tomato by Philip Jacobs, one of the fabricdesigners from the Kaffe Fassett Collective. 

Ik zal niet uitwijden over de techniek zelf; als je geïnteresseerd bent kun je bovenstaand boek vast wel ergens vinden in de bieb of ergens online. Het is wel een techniek die de uiterste precisie vereist...
Dat was voor mij nog een uitdaging apart...
I won't bore you with the technique itself: if you're interested you can find the book in the library or somewhere on the internet. It is a technique that needs perfect precision. 
A challenge in itself for me...

Toen het snijden achter de rug was begon het leukste onderdeel: het leggen van de hexagons. En elke hexagon was weer anders.
Er zijn mensen die meer dan één maken; en het resultaat is altijd mooi.
Das niet wat voor mij, maar ik vind ze wel altijd mooi.
As soon as the cutting was done, the fun part began: laying out the hexagons. And every hexie was differrent! Loved it! 
There are people who make more than one; and the results never fail to be pretty.
That's not my thing, but I always find them beautiful.
Het resultaat mocht er zijn; kijk...
The result looked so good... 

Ik vond het mooi.
En legde vervolgens de quilt aan de kant; nog zoveel ideeën.
I liked it.
And put it aside: so many more ideas...

Onlangs had ik er genoeg van.
Ik had mezelf bij de jaarwisseling voorgenomen om al mijn UFO's af te maken dit jaar en dat ding lag er maar...
Tijd voor drastische maatregelen!
De SCHAAR erin!
Recently I just had enough of it.
At New Year I promised myself to finish al my UFO's this year and this thing was just laying there...
Time for something drastic.
Time to bring in the SCISSORS!

Toen ik een jaar of 14, 15 was, had ik een gewatteerd jasje. Zo'n Chinees eenvoudig, uiterst comfortabel jasje. Ik had al eens eerder zo'n soort jasje gemaakt en had het (zelf getekende) patroon nog liggen.
When I was about 14, 15 I had a quilted coat. Chinese style, modest, very comfortable. I made a similar coat before and had the (self drawn pattern) lying there.

Even slikken, daar ging ie dan... I swallowed hard, and there I went off...

Het was echt wel een beetje eng: wat als ik fouten maakte met knippen?
Maar één keer bezig werd ik steeds blijer:
It was a bit scary: what if I made mistakes with cutting?
But once I was working on it I got happier and happier:

De binnenkant van het jasje stralend groen, een shot cotton van Kaffe Fassett.
Bright green shot cotton for the inside of the coat: also Kaffe Fassett.

Het ging goed. het was alleen wat te wijd... dus ik sneed er wat af... Hmm... Teveel. Dan nog maar even een stukje er tussen gezet :-) Ik improviseer wat af tijdens het maken, want voor mij werkt het niet echt om met een perfect patroon te werken. Daar verveel ik me te pletter bij want niet creatief genoeg :-) Zo had ik niet genoeg van de OBW om ook de mouwen te maken; gelukkig had ik nog genoeg van de originele stof liggen.
It went well. Just a little too wide. So I cut some off... Hmm... Too much... So a piece extra on the sides :-) I improvise a LOT during sewing, because a perfect pattern is boring for me. Not creative enough. For example I didn't have enough OBW to make the sleeves with. Luckily I had enough of the original fabric. 
Een mooie bias gesneden afwerking langs alle panden zodat het meteen mooi afgewerkt was maakte het geheel nog leuker...
Het in elkaar naaien ging als een speer; en al gauw zat ie in elkaar en durfde ik het op de verschillende fora te zetten.
Bias cut lining for al the pieces made it even nicer...
Putting it together went QUICK and before I knew it I was ready to post it on Facebook... I was overwhelmed by the reactions...
Geweldige reacties...

Dan nog de afwerking: ik had in Shipshewana, Indiana samen met Sue Bonta Munn bij de enorme quiltwinkel Lolly's, die gerund woord door Amish, schitterende grote knopen gevonden. Dus enorme knoopsgaten gemaakt (het handige knoopsgatenvoetje is hiervoor veel te klein :-)) en de knopen eraan; gecombineerd met prachtige oranje knopen die er weer een mooi geheel van maken. (Suggestie van Bert!)
Finishing touch was the last part: in Shipshewana, Indiana I was with Sue Bonta Munn at the wonderful store of Lolly's , run by Amish people. I bought there wonderful big buttons. So i sewed enormous buttonholes (the special foot on my machine is too small) and combined the big buttons woth sparkly orange ones that made it perfection. (Berts' suggestion!)

Nu nog een naam. Met mijn fijne Janome Skyline kan ik die dan borduren: met een resultaat zo mooi dat ik het naamkaartje gewoon bovenaan mijn rug heb genaaid. Dat vindt Bert maar raar :-)
Now, I had to give it a name. With my super Janome Skyline machine I can embroider that... the result was so pretty I just sewed it on the backside. Bert thinks that's weird.

Ik niet. Ik vind het prachtig.
I don't think so. I love it.

Ik vind het een geweldig jasje. Ik voorzie dat ik veel quilttentoonstellingen, Regiodagen, Handwerkbeurzen en daarnaast ook gewoon gezellig op visite dit jasje, net als dat jasje van rond mijn 14e, 15e, helemaal tot op de draad zal laten verslijten.
I just love the coat. I bet I will wear it at a lot of quiltshows, guilddays, craftshows, and also just visiting or at work. And I bet I will wear it completely down, just like the one I had when I was 14, 15.

En zo werkt het.
Het begon met een interessante nieuwe techniek.
Uitzoeken hoe iets werkt is leuk, maar als ik dan weet hoe het moet verveel ik me alweer.
Dan ligt zo'n quilt maar wat in een vergeten hoekje.
Bij mij werkt dat dan zo. Enthousiasme weg.
Zonde natuurlijk.
Er dan iets van te maken dat je zo na aan je hart kan staan, en waar je ZO blij van wordt, is pas echt een geweldig proces.
Hoe werkt dat?
Zo dus.
Dat is hoe het werkt.
And that's how it works.
It started out with an interesting new technique.
Finding out how something works can be fun; but as soon as I have found it, I get bored.
Then a quilt can just lay there in a forgotten place.
That's how it works for me. Enthousiasm gone.
Off course that's a waste and a shame.
Creating something of it that's so close to your heart, that makes you THIS happy, is a real wonderful proces.
How it works?
Just like that.
That's how it works.