Hoe werkt dat? Hoe het werkt./ How does it work? How it works.

Hoe werkt dat? Hoe het werkt. How does it work? How it works.

Ruim een jaar geleden viel mijn oog op de One Block Wonder Quilts.
Dit is een speciale techniek waarmee je hele leuke resultaten kunt bereiken, en meestal erg verrassend.
Over a year ago my eye fell on the One Block Wonder Quilts.
Its a special technique which brings very nice results, with mostly very surprising effects.
Click on the link below for some pictures.
klik maar even voor wat plaatjes

Ik kocht het boek en ging aan het werk.
Eerst kies je een stof, waarbij je let op de herhaling van de print op de stof.
Ik koos voor Gradi Flora Tomato van Philip Jacobs, één van de stofontwerpers voor het Kaffe Fassett Collective.
I bought the book and started the work.
First you pick a fabric, and you pay attention to de repeat of the print.
I picked Gradi Flora Tomato by Philip Jacobs, one of the fabricdesigners from the Kaffe Fassett Collective. 

Ik zal niet uitwijden over de techniek zelf; als je geïnteresseerd bent kun je bovenstaand boek vast wel ergens vinden in de bieb of ergens online. Het is wel een techniek die de uiterste precisie vereist...
Dat was voor mij nog een uitdaging apart...
I won't bore you with the technique itself: if you're interested you can find the book in the library or somewhere on the internet. It is a technique that needs perfect precision. 
A challenge in itself for me...

Toen het snijden achter de rug was begon het leukste onderdeel: het leggen van de hexagons. En elke hexagon was weer anders.
Er zijn mensen die meer dan één maken; en het resultaat is altijd mooi.
Das niet wat voor mij, maar ik vind ze wel altijd mooi.
As soon as the cutting was done, the fun part began: laying out the hexagons. And every hexie was differrent! Loved it! 
There are people who make more than one; and the results never fail to be pretty.
That's not my thing, but I always find them beautiful.
Het resultaat mocht er zijn; kijk...
The result looked so good... 

Ik vond het mooi.
En legde vervolgens de quilt aan de kant; nog zoveel ideeën.
I liked it.
And put it aside: so many more ideas...

Onlangs had ik er genoeg van.
Ik had mezelf bij de jaarwisseling voorgenomen om al mijn UFO's af te maken dit jaar en dat ding lag er maar...
Tijd voor drastische maatregelen!
De SCHAAR erin!
Recently I just had enough of it.
At New Year I promised myself to finish al my UFO's this year and this thing was just laying there...
Time for something drastic.
Time to bring in the SCISSORS!

Toen ik een jaar of 14, 15 was, had ik een gewatteerd jasje. Zo'n Chinees eenvoudig, uiterst comfortabel jasje. Ik had al eens eerder zo'n soort jasje gemaakt en had het (zelf getekende) patroon nog liggen.
When I was about 14, 15 I had a quilted coat. Chinese style, modest, very comfortable. I made a similar coat before and had the (self drawn pattern) lying there.

Even slikken, daar ging ie dan... I swallowed hard, and there I went off...

Het was echt wel een beetje eng: wat als ik fouten maakte met knippen?
Maar één keer bezig werd ik steeds blijer:
It was a bit scary: what if I made mistakes with cutting?
But once I was working on it I got happier and happier:

De binnenkant van het jasje stralend groen, een shot cotton van Kaffe Fassett.
Bright green shot cotton for the inside of the coat: also Kaffe Fassett.

Het ging goed. het was alleen wat te wijd... dus ik sneed er wat af... Hmm... Teveel. Dan nog maar even een stukje er tussen gezet :-) Ik improviseer wat af tijdens het maken, want voor mij werkt het niet echt om met een perfect patroon te werken. Daar verveel ik me te pletter bij want niet creatief genoeg :-) Zo had ik niet genoeg van de OBW om ook de mouwen te maken; gelukkig had ik nog genoeg van de originele stof liggen.
It went well. Just a little too wide. So I cut some off... Hmm... Too much... So a piece extra on the sides :-) I improvise a LOT during sewing, because a perfect pattern is boring for me. Not creative enough. For example I didn't have enough OBW to make the sleeves with. Luckily I had enough of the original fabric. 
Een mooie bias gesneden afwerking langs alle panden zodat het meteen mooi afgewerkt was maakte het geheel nog leuker...
Het in elkaar naaien ging als een speer; en al gauw zat ie in elkaar en durfde ik het op de verschillende fora te zetten.
Bias cut lining for al the pieces made it even nicer...
Putting it together went QUICK and before I knew it I was ready to post it on Facebook... I was overwhelmed by the reactions...
Geweldige reacties...

Dan nog de afwerking: ik had in Shipshewana, Indiana samen met Sue Bonta Munn bij de enorme quiltwinkel Lolly's, die gerund woord door Amish, schitterende grote knopen gevonden. Dus enorme knoopsgaten gemaakt (het handige knoopsgatenvoetje is hiervoor veel te klein :-)) en de knopen eraan; gecombineerd met prachtige oranje knopen die er weer een mooi geheel van maken. (Suggestie van Bert!)
Finishing touch was the last part: in Shipshewana, Indiana I was with Sue Bonta Munn at the wonderful store of Lolly's , run by Amish people. I bought there wonderful big buttons. So i sewed enormous buttonholes (the special foot on my machine is too small) and combined the big buttons woth sparkly orange ones that made it perfection. (Berts' suggestion!)

Nu nog een naam. Met mijn fijne Janome Skyline kan ik die dan borduren: met een resultaat zo mooi dat ik het naamkaartje gewoon bovenaan mijn rug heb genaaid. Dat vindt Bert maar raar :-)
Now, I had to give it a name. With my super Janome Skyline machine I can embroider that... the result was so pretty I just sewed it on the backside. Bert thinks that's weird.

Ik niet. Ik vind het prachtig.
I don't think so. I love it.

Ik vind het een geweldig jasje. Ik voorzie dat ik veel quilttentoonstellingen, Regiodagen, Handwerkbeurzen en daarnaast ook gewoon gezellig op visite dit jasje, net als dat jasje van rond mijn 14e, 15e, helemaal tot op de draad zal laten verslijten.
I just love the coat. I bet I will wear it at a lot of quiltshows, guilddays, craftshows, and also just visiting or at work. And I bet I will wear it completely down, just like the one I had when I was 14, 15.

En zo werkt het.
Het begon met een interessante nieuwe techniek.
Uitzoeken hoe iets werkt is leuk, maar als ik dan weet hoe het moet verveel ik me alweer.
Dan ligt zo'n quilt maar wat in een vergeten hoekje.
Bij mij werkt dat dan zo. Enthousiasme weg.
Zonde natuurlijk.
Er dan iets van te maken dat je zo na aan je hart kan staan, en waar je ZO blij van wordt, is pas echt een geweldig proces.
Hoe werkt dat?
Zo dus.
Dat is hoe het werkt.
And that's how it works.
It started out with an interesting new technique.
Finding out how something works can be fun; but as soon as I have found it, I get bored.
Then a quilt can just lay there in a forgotten place.
That's how it works for me. Enthousiasm gone.
Off course that's a waste and a shame.
Creating something of it that's so close to your heart, that makes you THIS happy, is a real wonderful proces.
How it works?
Just like that.
That's how it works.