Wat moet jij nou in Birmingham?

Wat moet jij nou in Birmingham?

Wat moet ik nou in Birmingham.
Nou, daar is jaarlijks begin augustus het internationale "Festival of Quilts".

Ik was er twee jaar terug voor het eerst, en was "blown away".
Ik wist dus wat ik kon verwachten, en omdat ik mijn "Travelling with Kaffe" had opgestuurd voor de tentoonstelling, wilde ik er zelf ook heen.

Dat was de eerste reden.

Ik wilde ook heel graag nieuwe inspiratie opdoen.
Omdat ik het afgelopen half jaar waanzinnig druk ben geweest, met werk, binnenshuis giga opruimen en verbouwen, had ik geen enkele ruimte voor werkelijk creatief werk. Lees dit maar eens: stress

Nou, dat lukte wel.
Kijk maar eens.
Op rij: "Double Fibonacci" van Eleanor Marsden, "Freddy" van Ursula Becker en Karin Dunkelgod, "The legend of the willow pattern" van Debbie Carrington en "The forgetting" van Michael James (die een heel bijzondere serie maakte over het vroegtijdig dementeringsproces van zijn vrouw)

Jullie kennen mij wel een beetje hè.
Dus het zal jullie niet verbazen dat ik de tentoonstelling van "Natural Selection", een groep van 9 kunstenaars uit heel Europa, het mooist vond.
Met dit als topstuk:
"Migration: Witness" van Roxanne Lasky.

Achterkant:

 Voorkant:

En wat details waarop je het prachtige borduurwerk/ naaiwerk goed kunt zien:

Iedere keer hervond ik mezelf in hal 9 bij deze prachtige tentoonstelling. Ik heb dan ook een mooi boek gekocht over de processen die je tegenkomt in de werken die daar hingen: werken met roest, printen met planten, etc.

Het past bij de passie die ik met de paplepel ingegoten heb gekregen: bloemen. In de tuin, in het wild; ik begon met botaniseren toen ik 12 was. Ik heb een prachtige bloemenpers die mijn opa Brakel nog voor me heeft gemaakt. Ik gebruik hem nog steeds. Opa is al zo'n 30 jaar uit de tijd... hoe zou hij dat vinden?

Maar ook het mooie werk is niet het enige. Ik heb veel vrienden ontmoet: mensen die ik al via Facebook kende maar nog nooit in het echt had gezien. Zoals Hilde waarmee ik in het vliegtuig heen al een prachtig gesprek had! Ditte uit Denemarken, Sue uit Australië, Sylvia uit Engeland... en de mensen die ik al eerder had ontmoet: Maria, Mirjam, Gert en Gerda van Carol Cox, Rose-Anne, andere Hilde, gezellig samen lunchen en dineren. Lucy was er ook! En vooral, de vriendschap verder verdiepen, zo fijn. 

Echt, het is soms net schoolreisje...

Ditte en ik: 

Lucy en Sue

Lucy en ik

Maria, Mirjam, Gerda, Gert en ik.... o wat zijn we MOE na drie dagen rondlopen!!!

Ja, dat was echt geweldig!!!

En dan nog al die winkels. Meer dan 300 kramen met de meest uiteenlopende handel. Die je eigenlijk allemaal echt waar nodig hebt. Van die Hershey-fudge tot die mooie jasjes, de Kaffe Fassettstoffen tot het borduurgaren. De verschillende soorten art- en mixed-mediamaterialen. Echt, je hebt echt alles nodig. 

Not.

Dus.

Van tevoren had ik met mijzelf het volgende afgesproken.

"Je koopt alleen maar wat je echt, echt nergens anders kunt kopen.

Niet in Amerika, waar we over drie weken weer heengaan, niet in Nederland, echt alleen maar hier."

Ik heb me er (bijna) aan gehouden. Ik had de Gudrun Sjödensokken ook online kunnen kopen. 

Hier zijn de gevolgen van een ingehouden shoppingspree: 

Netjes toch? Linnen borduurgaren, oude zijden kimonostof, gesponnen zijde van oude sari's, keramieken knopen van een schitterende verfijndheid. Prachtige glazen hangers en natuurlijk een glazen vogeltje waar mijn moeders' naam op stond. En dat éne prachtige boek, dus, van Alice Fox. 

Nee, ik heb me keurig ingehouden. :-)

Het hoofd vol inspiratie, het lijf totaal uitgeput, kletste ik mijn hoofd leeg, en Berts' hoofd vol op zaterdagavond. Arme man. Maar ja, die had wel drie dagen rust gehad. Die kon wel wat hebben.

Ik ging om mijn quilt te zien. Dat is gelukt. 

Ik ging om mijn ziel te voeden met schoonheid. Dat is gelukt.

Ik ging om vriendschappen te maken en te verdiepen. Dat is gelukt.

Ik ging om inspiratie op te doen, na de stress van afgelopen maanden. Dat is gelukt.

Kijk nou, wat ik binnen een week hierna heb gedaan... 

Was er aan begonnen bij een workshop van Jackie Howard in de synagoge in Elburg. 

Was steeds te moe, maar nu...

Het IS er weer. De zin, de energie.

Ik ben er blij van.

Dus. Waarom naar Birmingham?

Geweldige mensen, geweldige quilts, prachtige handel, inspiratie.

Het is goed voor mij.

Daarom.

Daarom ga ik naar Birmingham!