Hebben en zijn

Hebben en zijn

Ik zit in de zon met mijn kopje koffie.
Als de zon schijnt doe ik dit als ik kan.
Ik zit er ongeveer zo bij:

Wat is dat fijn.
Zeker vanmorgen: ik hoor de merel en ik ruik de kamperfoelie.

Tussen het werken door werk ik aan rust.
Even een pauze voor het hoofd, en de zinnen aan het werk.
Ruimte om de bloemen te zien, de merel te horen, en een mooie foto te maken.

Soms heb ik er een boek bij, wanneer ik wat meer tijd heb... nu snoep ik bijna als van een verrukkelijk chocolaatje af en toe een stuk uit dit boek.

Het inspireert me enorm. Het borduurwerk op liturgische gewaden vind ik al zo lang ik me kan herinneren prachtig. Misschien borduur ik daarom zo graag aan kleding?
In elk geval ben ik er gek om op zowel machinaal als met de hand goudborduurwerk te doen...

Momenteel werk ik aan de eindopdracht van Quilten Speciaal 14. 
Het is spannend, om met een aantal richtlijnen in vrijheid te werken.
Ik heb er rust voor nodig, en ruimte.

Dus, werk ik in de morgen éérst zoveel mogelijk zakelijke dingen af.
Ik maak een Powerpoint, schrijf aan teksten voor nieuw te ontwikkelen trainingen en doe PR voor "Gevraagd: Roze Wolk".
Dan ga ik met mijn kopje koffie even wat kamperfoelie ruiken, snoep wat uit mijn boek, en denk aan dat gedicht van Ed Hoornik, waar we het laatst bij het Keukentafelgesprek ook over hadden.

hebben en zijn

Ik schrijf dit blog, en dan ga ik naar boven naar mijn naaimachine.
En borduur met goud.
En hoe fijn... door het open raam hoor ik nog steeds die merel.
En ruik ik de kamperfoelie.