De stilte, de gesprekken, en het vuur. / The silence, the conversations, and the fire.

Ja, dat was een mooie opdracht aan mezelf, die van het vorige blog.
Ik moest maar eens wat gaan nadenken.
Over die vragen, waarvan ik voor sommigen het antwoord al wist, en die vragen die ik nog moest formuleren...

Yeah. Nice commision to myself, the one from the previous blog.
I should think for a while.
About those questions. Some where already answered; some I still had to put in words.

Nou. Dat ging anders dan ik dacht. 😁😉
Ik kocht een notitieboekje (echt he, dan heb je er thuis een serie liggen, mooi zelfgemaakt en al!) om daarin het een en ander te verwoorden.

Well. That went different than I thought.  😁😉
I bought a notebook (really, you've got a LOT of them, pretty self made ones and all...) to write things down.

Ik schreef mijn vragen op.
Wat zijn mijn behoeften?
Waar loop ik vast?
Wat kan weg?
Wat houd ik?
Wat heb ik nodig om het beter te gaan doen dan nu?
Wie kan ik om hulp vragen?

I wrote down my questions.
What are my needs?
Where do I meet "roadblocks"?
Wat can go?
What do I want to keep?
What do I need to do it better then I do now?
Who can I ask for help?

Het vloeide zo uit mijn pen.
Ik wist het wel.
Eigenlijk ging het heel eenvoudig.
Eenmaal zwart op wit was het duidelijk.
We reden door het land. We wandelden door steden en stadjes.
En geen gedachte werd er nog aan gewijd.

It just spat out of my pen.
I actually sort of knew it.
It was very simple.
Once black on white it was clear.
We drove through the country. We walked through towns and small cities.
And not one thought was spend anymore.

Een ontmoeting maakte weer wat los.
Wat oud zeer werd aangeraakt.
Een nacht slecht slapen, een nare droom.
Wat verdriet, wat pijn.
Maar bovenal de gedachte, dit doe ik niet.
Niet meer mijn bestaan, ik hoef er niet in mee.

A meeting with somebody loosened something again.
Some old pain was raked up.
A bad night, a bad dream.
Some sadness, some pain.
But above all the thought, I'm not doing this.
No longer my being, I do not need to go along.

Een andere dag bracht helderheid .
Een van de fijnste dagen. Je hebt ze soms.
Een.prachtig gesprek, een soort ontmoeting van zielen. Dat heelt.
Dat je laat zien waar het vuur brandt.
Dat je laat zien wie je bent, waar je hoort, wie je nodig hebt en waar je gaat.

Another day brought clarity.
One of those best days. You get them sometimes.
An inspiring conversation, a kind of meeting of the souls. That can heal.
That can show you where the fire burns.
That can show you who you are, where you belong and where you go.

Die avond zaten we bij het vuur.
Vuur is magisch.
Net als de muziek die Joel en Justin zongen; covers van The Beatles.
Bij "Let it be" keek ik in het vuur.
Ik zong mee.
Let it be. Let it be. Let it be.
Dat dus.
Laat die vragen naar, laat die onrust maar.
Let it be.

We sat by the fire that night.
Fire is magic.
Just like the music Joel and Justin were singing: Beatlecovers.
While they sang "Let it be" I looked in the fire.
I sang along.
Let it be. Let it be. Let it be.
That is just it.
Leave those questions,  leave those worries.
Let it be.

Een dag of wat later praten we er even over samen.
Het klopt.
Ik hoef niet na te denken, ik hoef niet te focussen.
Het staat zwart op wit wat ik wil, wat ik daarvoor nodig heb en wie ik daarvoor nodig heb.

A couple of days later we talk about it for a while.
It's right.
I don't have to think, I don't need to focus.
It's in black and white what I want, what I need to do that and who I need to do that.

En ik bedenk: wat ik wil is niet dat het is zoals het is.
Dat is niet nieuw.
Dat wist ik al veel langer.
Wat ik wil is groeien.
Staan voor wie ik ben.
Gaan naar wie ik kan worden.
En dat is nog steeds hetzelfde als toen ik die wijze oudere vrouw ontmoette rond mijn 20e.
Ik wil een wijze oude vrouw worden.
Eigenwijs, stralend, uitstralend.
Het ontmoeten waard.

And I think, what I want is not that it is like it is.
That's not new.
I knew that a long time.
What I want is growth.
To stand for who I am.
To go to who I can become.
And that is still the same as when I met that wise, older woman when I was around my 20th.
I want to become a wise, old woman.
Stubborn, beaming, charismatic.
Worth meeting.

Dat kan ik wel.
Daar hoef ik niet over na te denken.

I can do that.
I don't need to think about that.

DAT KAN IK.
Ik kan het laten.
Dat kan ik.
Ik sta, ik ga.
Hilda, oude, wijze vrouw, ik kom er aan.

YES I CAN.
I can let it be.
Yes. I can.
I will stand, I will go.
Hilda, you old, wise woman, here I come.