Bloasmuziek

 Ach. Soms moet je even uitblazen.

Even datgene van binnen eruit.

Ik doe vandaag even beiden.

Want ik heb er genoeg van.

Van voor en tegen, avondklok, vaccineren, wappies en flappies. 

Bert heeft het ook. 

Dus mopperen we even tegen elkaar aan. 

We ventileren onze onlustgevoelens, Bert en ik, en dat is goed om te doen.  

Wat zouden we graag...

Ik zo graag even naar mijn Utrecht, even een museum, even dag zeggen en een knuffel bij Maria van Carol Cox brengen, mooie lappies kijken, mijn mooie Dom begroeten, een broodje Mario eten en wat shoppen. 

Bert zou zo graag een terrasje. Een daggie Amsterdam. Lopen tot je zere voeten krijgt, hapje eten, Rijksmuseum.

We zouden zo graag een BBQ in de tuin, gezellig het huis vol met vrienden. 

En ach, reizen. 

Maar goed. Een dikke knuffel en weer boven aan het werk. 

Ik doe een beetje dit, een beetje dat. 

Urenstaatje, mail, voorbereiden, beetje lezen.

En merk dat ik behoefte heb aan nog wat extra blazen.

Dus zoek ik.

Naar muziek.

En wat blijkt?

Ik zoek vooral naar muziek waarin zo'n toetertje klinkt.

Ik begin met Kyteman

De eerste keer dat ik dit hoorde, tranen met tuiten. En nog, zo mijn hart in, deze muziek. 

Dat mooie filmpje ook. 

Het 2e stuk dat ik mezelf geef begint ook met een groep blazers...

Dog Breath and Uncle Meat 

De eerste keer dat ik dit hoorde, tranen met tuiten. En nog, ook deze muziek, zo mijn hart in. 

Alleen al die mooie kop van Zappa...

Ach, nog eentje dan.

Het vat het samen: het blaast me omver. 

Maar dan in het Limburgs van Gé Reinders: Bloasmuziek...

Het neemt me mee.

Ik voel me al beter.

Het werk roept. 

Ik ga beginnen. 

Dankjewel, muziekmakers.